Srpska pravoslavna crkva proslavlja praznik posvećen Obnovljenju hrama Svetog velikomučenika Georgija, poznatiji kao Đurđic ili Mali Đurđevdan.
Sveti Georgije (Sveti Đorđe) je bio borac za hrišćanstvo i rimski vojnik koji je služio u gardi cara Dioklecijana. Sveti Georgije je pogubljen 303. godine, nakon što je odbio poslušnost caru koji je ostao upamćen kao veliki progonitelj hrišćana.
Pre nego što je preminuo, sveti Georgije je izrazio želju da mu telo pude preneto u Palestinu, odakle mu je majka bila rodom i gde je imao veliko imanje koje je podelio siromasima. Na dan kada se obeležava Đurđic, 16. novembra, praznuje se i prenos moštiju Svetog Georgija iz Nikomidije u Lidu Palestinsku. Hram posvećen Svetom Georgiju u Lidi izgradili su pobožni hrišćani za vreme cara Konstantina Velikog. Kroz istoriju hram je više puta bio rušen i obnavljan.
Na ikonama za praznik Đurđic Sveti Georgije se predstavlja kao pešak, u stojećem stavu sa kopljem ili mačem u ruci, dok se na ikonama za Đurđevdan predstavlja na konju, u vojvodskom odelu, kako ubija aždaju.
Praznik Đurđic označava i početak Vučjih dana ili Mratinaca, dana do Mratindana (24. novembra). Običaji nalažu da se tih dana ništa ne daje iz kuće, žene se ne bave ručnim radovima, ne ide se u lov na vukove.
Đurđic je i slava grada Novog Sada.
